برآورد ضریب پخشیدگی طولی رودخانه با استفاده از انواع روش های داده کاوی

در مدل سازی و تعیین دقیق وضعیت آلودگی رودخانه ها محاسبة دقیق ضریب پراکندگی طولی آلودگی بسیار اهمیت دارد. برای محاسبة این ضریب، معادلات گوناگون با استفاده از روش های تجربی، تحلیلی، و ریاضی ارائه شده است. با وجود این، روش های تحلیلی و ریاضی به علت پیچیدگی محاسبات و روش های تجربی به سبب خطای زیاد تا کنون مورد توجه قرار نگرفته اند. این تحقیق به بررسی روش‏ها و معادلات تجربی مختلف برای تعیین ضریب پراکندگی طولی آلودگی در رودخانه های طبیعی و ارزیابی دقت این روش ها در مقایسه با داده های اندازه گیری شدة واقعی پرداخت و روشی دقیق تر در این زمینه، با بهره جستن از روش های داده‏کاوی، همچون برنامه ریزی ژنتیک، شبکة عصبی، و شبکة عصبی ـ فازی ارائه شد. با به کارگیری مدل نروفازی، معیارهای ریشة مربعات خطا و ضریب تبیین به ترتیب 21/72 و 87/0 و ضریب جرم باقی مانده 103/0 و کارآیی مدل 75/0 به دست آمد. به این ترتیب، روش نروفازی جهت پیش بینی ضریب پخشیدگی طولی رودخانه پیشنهاد می‏شود.